சிவாபராத க்ஷமாபண ஸ்தோத்ரம். — நங்கநல்லூர் J K SIVAN
ஆதி சங்கரர்
15. आयुर्नश्यति पश्यतां प्रतिदिनं याति क्षयं यौवनं प्रत्यायान्ति गताः पुनर्न दिवसाः कालो जगद्भक्षकः ।
लक्ष्मीस्तोयतरङ्गभङ्गचपला विद्युच्चलं जीवितं तस्मात्त्वां शरणागतं शरणद त्वं रक्ष रक्षाधुना ॥ १५॥ तस्मान्मां
Aayur-nashyati pashyataam, prati-dinam, yaati kshayam yauvanam,
Pratyaayaanti gataah, punar na divasaah, kaalo jagadbhakshakah,
Lakshmii-stoya-taranga-bhanga-chapalaa, vidyuchchalam jiivitam,
Tasmaan maam, sharana-agatam sharanada, tvam raksha raksha-adhunaa., 15
॥ ஆயுர் நச்யதி பச்யதாம் ப்ரதிதினம் யாதிக்ஷயம் யௌவனம் ப்ரத்யாயாந்தி கதா:புனர் ந த்வஸா:காலோ ஜகத்பக்ஷக:!
லக்ஷ்மீஸ்தோய தரங்க பங்கசபலா வித்யுத்சலம் ஜீவிதம் தஸ்மான்மாம் சரணாகதம் ரக்ஷ ரக்ஷதுநா!!
கண்ணாடியில் நேற்று பார்த்து மகிழ்ந்த முகம் இன்று கிழம். காலம் வெகு வேகமாக ஓடும்போது அதன் சீற்றத்தில் மனித உடல் மாறுகிறது. முடிவை நோக்கி ஓடுகிறது. ஆகவே தான் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கும்போது ஆயுள் கரைந்து விடுகிறது. தினந்தோறும் இளமை அழிகிறது. சென்ற நாட்கள் திரும்புவதில்லை. காலம் உலகை மூழுங்கிவிடும். நீரலை போல் கையில் உள்ள இருப்பும், அதாவது காசு லக்ஷ்மியும் தோன்றி மறைவாள். வாழ்க்கை மின்னலெனமாயும். ஆகவே, புகலெனப்புகுந்த என்னை கருணையுடன் காப்பாயாக! நான் செய்த அபராதங்களை மன்னித்து அருள்வாய சம்போ மகாதேவா, தீன ரக்ஷகா.
